W dawnej Japonii kobieta była właściwie nikim. Gejsze były
przykładem pewnego paradoksu. Z jednej strony były czymś w rodzaju celebrytek,
te najpiękniejsze i najsławniejsze spotykały się z czołowymi osobami świata
polityki i biznesu, były bogate i uwielbiane. Z drugiej jednak strony stały na
samym dole drabiny społecznej, zawsze w cieniu. Na równi z nimi znajdywali się
aktorzy, wyrzutki społeczne. Najbardziej popularna japońska gejsza Yakko,
później Kawakami Sada wspierając swojego męża, który był aktorem sama w końcu
ukazała się na deskach teatru zdobywając niezwykłą popularność i uwielbienie na
Zachodzie. Porównywana często do gwiazd swojej epoki, a jedną z nich była Sarah
Bernhard.
Madame Sadayakko to nie tylko opowieść o pierwszej japońskiej aktorce.
W książce w bardzo dokładny i przystępny sposób pokazano historię Japonii od
czasów kiedy była zamknięta na świat zewnętrzny, poprzez erę Meiji, Taishō aż do II wojny światowej. Jest
to ważne i pomaga zrozumieć (przynajmniej częściowo) postępowanie Japończyków,
rewolucję jaka zachodziła w ich świecie od XIX wieku, a co najważniejsze dla
czytelnika, dlaczego bohaterowie zachowują się tak a nie inaczej. Autorka
często to podkreśla.
Początkowo sądziłam, że jest to opowieść o gejszy napisana
podobnie jak książka Goldena. Okazało się, że jest to bardzo rzetelnie napisana
biografia gwiazdy i artystki swoich czasów. Zawarta jest tutaj także bogata
bibliografia, Downer posiłkuje się w dużej mierze wycinkami prasowymi ale także
wywiadami z potomkami i osobami, które znały Sadę Yakko. Zwykle nie lubię kiedy
przypisy znajdują się na końcu, tym razem to nie przeszkadzało gdyż odnosiły
się w większości do prasy. Drobne wyjaśnienia zwrotów bądź sytuacji znajdują
się na tej samej stronie. Dwie wkładki ze zdjęciami dodatkowo pozwalają wczuć
się w klimat epoki. Madame Sadayakko to doskonała biografia, którą polecam
szczególnie osobą zainteresowanym Japonią na przełomie wieków, jej kulturą i
historią.
9/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz